เิืกริ่นเรื่องเสื้อสีเหลืองแล้ว
ผมก็อดไม่ได้ที่จะกล่าวถึงการเอารัดเอาเปรียบของผู้ค้า
ที่ฉวยโอกาสเอาเปรียบคนไทยด้วยกัน
ถึงแม้ว่าส่วนใหญ่จะไม่ค่อยว่ากันมากเท่าไรนัก
เพราะืถือเป็นช่วงแห่งการแสดงความจงรักภักดี
พ่อค้าก็ควรแสดงความจงรักภักดี
ด้วยการไม่เอาเปรียบด้วย น่าเสียดาย
ที่ประเทศไทยมีผู้ค้าประเภทดังกล่าวหลงเหลืออยู่น้อยมาก
เมื่อปีที่แล้ว
ผมเคยทำเสื้อตราสัญลักษณ์ของชมรมคนรักปราสาทศีขรภูมิออกจำหน่ายเพื่อหารายได้ในการดำเนินกิจกรรม
ทั้งเสื้อคอกลมและคอปก ราคาต้นทุนเสื้อยืดไม่ถึงร้อย
คอปกไม่ถึง ๑๕๐ บาท
แต่เห็นราคาที่คนไทยต้องเสียเงินเพื่อซื้อเสื้อสีเหลืองในช่วงนี้แล้ว
ผมได้แต่ถอนหายใจ
ผมมีความรู้ด้านการย้อมสีมาบ้าง
เมื่อตอนวัยเยาว์เคยไปช่วยป้าขายสีย้อมผ้า
จึงไ้ด้มีความรู้เรื่องนี้ ผมจึงไปหาซื้อเสื้อสีคอปกสีขาว
ซึ่งมีราคา ๘๐ บาท ซื้อสีย้อมผ้าสีเหลือง ๑๐ บาท
ถ้าใช้ตราสิงห์โตตีกลองเบอร์ ๔ สีเหลืองอ่อน (เขาเขียนว่าสิงห์โต
แต่ที่ถูกต้องคือ สิงโต)
ใช้เวลาย้อมประมาณ ๓๐ นาที ได้เสื้อสีเหลืองสวยสดใส
และอยากได้สีโทนไหนก็สามารถซื้อหามาย้อมเองได้นะครับ
ผมมีกระดาษที่สามารถรีดติดเสื้อได้เหลืออยู่จำนวนหนึ่ง
ดาวน์โหลดภาพตราสัญลักษณ์ฉลองสิริราชครบ ๖๐ ปี จากอินเทอร์เน็ตและพิมพ์ลงในกระดาษด้วยเครื่องพิมพ์อิงค์เจ็ทธรรมดาๆ
นำมารีดใส่เสื้อสีเหลือง
ได้เืสื้อสีเหลืองพร้อมตราสัญลักษณ์ที่ทำขึ้นมาเอง
ด้วยจิตใจที่เปี่ยมล้นไปด้วยความจงรักภักดีต่อพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
ผมพร้อมที่จะแสดงออกทั้งทางรูปธรรมและนามธรรม
คือการใส่เสื้อสีเหลืองและทำความดีถวายแด่ท่านตราบชีวิตจะหาไม่
ใครจะำำนำแนวปฏิบัติผมไปใช้ก็ได้นะครับ
ไม่สงวนลิขสิทธิ์
ด้วยจิตคารวะ
|